Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
fitnə — is. <ər.> 1. Qarışıqlıq, ara pozma, ara qarışdırma; adamları, camaatı və s. birbirilə vuruşdurmaq, aralarını pozmaq üçün gizlicə hazırlanan qəsd, xəyanət, fitnəfəsad; provokasiya. Sən ömründə fitnə toru qurmamısan; Min insanla bölüşmüsən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitnəçi — is. və sif. Fitnə törədən, araqarışdıran, fitnə fəsad salan, adamları birbirilə vuruşduran, onların arasına təfriqə salan; provokator. // Məc. mənada. <Böyükxanım> başı üstündən aynanı götürüb, fitnəçi gözlərini aynaya açıb baxırdı. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitnəkarlıq — is. Fitnə törətmə, araqarışdırma, fitnə fəsad salma; provokasiya, provokatorluq. Faşistlər yeni yeni fırıldaqlara və fitnəkarlıqlara əl atırdılar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəsad — is. <ər.> 1. Nifaq, qarışıqlıq, fitnə, intriqa. Bizdə görünməz nə fəsadü nifaq; İşləməyə bir birimizdən qoçaq. M. Ə. S.. Hiyləgər ruhanilərin fəsad torlarını yırtıb, o tordan çıxmaq üçün zəhmət çəkib dünya elmlərini təhsil eləyirlər. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şərarət — is. <ər.> klas. Yamanlıq, pislik, mərdimazarlıq, şər iş; fitnə; fəsad. Hər kəs şərarət əksə, peşmanlıq bitər. (Ata. sözü). Həddən aşıb büxlü həsəd, şərarət; Yoldaş yoldaşına eylər xəyanət. Q. Z.. <Camal bəy:> . . Ağa İsmayıl bəy,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarışdırıcılıq — is. Fitnə fəsad törətmə, ara pozma; fitnəçilik, fəsadçılıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhl — ə. 1) sakin, yaşayan; 2) sahib, malik; 3) sözəbaxan, deyilənə qulaq asan. Əhli Allah dindar; əhli beyt peyğəmbərin ailə üzvləri; nəsli; əhli bəsirət zəkalı, gözüaçıq; əhli cəhan dünyada yaşayanlar; əhli cəhl cəhalətdə olan; nadanlar; əhli cənnət… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aşub — f. 1) qarışıqlıq, qarmaqarışıqlıq; 2) fitnə fəsad … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fe’l — ə. 1) iş, hərəkət, əməl; 2) həqiqət, gerçəklik; 3) fitnəfəsad; 4) qrammatikada: hal və hərəkət bildirən nitq hissəsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
